سلام عليكم قبل از اينكه واردجزييات بحث شوم ومطلب اخلاقي رااز بزرگواري بگويم بهتر دانستم مختصري از زند گي ايشان را براي شما باز گوييم وان هم از زندگي روحاني بزرگي بنام

شيخ حسنعلي نخودكي اصفهاني :

ايشان عارف كامل ؛سالك زاهد صاحب كرامت ؛حاج شيخ حسنعلي فرزند عتي اكبر فرزند رجبعلي مقدادي  اصفهاني رحمه الله عتيه در سال1279در نيمه ماه ذي ا لقعده در خانواده ه اي

متدين زاهد و متقي و دوستار اهل علم ،چشم به جهان گشود اين ولادت ميمون و خجسته مرحوم ملا علي اكبر را كه از دوستان مرحوم محمد صادق درويش تخت پولادي و از عارفان

صاحب نفس بود بي اندازه خوشحال و مسرور كرد زيرا آن مرد خدا مدت ها آرزو داشتن پسري را داشت وبا خود عهد كرده بود كه به زيارت معصومين (ع)مشزف و در آنجا متوسل شود تا

خداوند به او پسري عنايت كند اين سفر انجام شد و ملا علي اكبر به آرزو ي خود رسيد و نام او را به توصيه و سفارش مرادش  حاجي صادق حسن علي برگزيد .

آغاز تحصيلات اين بزرگوار همراه با سير و سلوك معنوي و تهذيب اخلاق از همان اوان كودكي تحت نظارت پدر و مرحوم حاج محمد صادق تخت پولادي شروع كرد وي در زادگاهش اصفهان

مقدمات و ادبيات عرب را فرا گرفت فقه و اصول منطق و فلسفه را در همان شهر نزد استادان آن عصر آموخت و در سال 1304قمري پس زيارت مرقد امام رضا (ع)براي ادامه تحصيلات

رهسپار نجف اشرف شد تحصيلات عالي فقه  اصول و عرفان در آن شهر نرد سر آمدترين استادان گذارند و در سال 1311قمري دوباره راهي ايران شد و در مشهد مقدس در مدرسه حاج

حسين و فاضل خان اقامت گزيداو در ضمن در حجره اي در صحن عتيق به رياضت و عبادت مشغول شد و بيش از يك سال هر شب ختمي از قرآن كريم در حرم رضوي داشته است و روز ها

از كسب علم و تدريس تربيت شاگردان مشغول بود .

بعد از معرفي اين عارف بزرگ از سير و سلوك عرفاني ايشان نيز بي نصيب نمانيم .شيخ حسن علي اصفهاني سير انفسي و تهذيب روح و روان كودكي و به همت خويش آغاز كرد و در پناه

همين تهذيب نفس از ايشان كراماتي نقل شده كه مي توان يكي از اين كرامات را در بين مردم به عنوان مستجاب الدعوه بودن را بشناسيم و بسياري از حاجت مندان را براي درمان بيماري

به نزد ايشان پناه مي بردند پس او براي آن ها دعا مي كرد بدين وسيله گرفتاري از آنها برطرف مي شد و از نمونه بارز زاهدي بود كه تنها به خدا توجه داشت  و از امور دنيا به دور بود و هم

.اكنون قبر ايشان در مشهد الرضا و در صحن انقلاب مي توان مشاهده نمود.

منبع :گلشن ابرار جلد ششم ص 110تا 115