دلنوشته یامهدی
20 آذر 1396
تقدیم به می کنم به اقای خوبی ها
چقدر شیرین است هجای الفبای فارسی الف ،ب،ج،شیرین بود برای من تا که رسیدم به هجای م،ه،د،ی،شوق عجیبی سر تا پای من را گرفت گویی هزار سال هست که نام تورا میشناسم ان را از میان حروف های دیگر بیرون کشیدم ان را کنار همدیگر قرار دادم چه زیباست نام زیبای تو(مهدی) ان را قالب کردم بر دفتر دل ،کوچه به کوچه گشتم نام زیبای تورا فریاد می زدم :اهای اهای اها لی زمین نامش را میشناسی یکی جار می زد اری اری او را میشناسیم
اقا جان کوچه ها را جار زدم ولی جزءاسمت چیز دیگری نصیبم نشد راستش کسی تورا نمیشناسد ،دلها سخت گرفتار دنیا شده است،دلها را غبار فراموشی گرفته،کسی حتی یاد تورا نمی کند اما خوب میدانم که تومارا فراموش نکرده ایی وهروز برای برطرف شدن غبار فراموشی برای دلمان دعا میکنی…. اقا جان من را نیز فراموش نکن
دلنوشته از خودم